Wzorzec rasy

Wzorzec FCI nr 345 /5.12.2012/F/D/GB

JACK RUSSELL TERRIER

Pochodzenie: Wielka Brytania

Kraj utworzenia rasy: Australia

Data publikacji obowiązującego wzorca: 08.10.2012

Użytkowość: terier pracujący, nadający się do norowania. Doskonały jako pies do towarzystwa.

Klasyfikacja FCI: grupa 3 teriery sekcja 2 teriery małe

Próby pracy uznaniowe

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Jack Russell teriery wywodzą się z Anglii. Rasa powstała dzięki zabiegom czcigodnego Johna Russell. W XIX wieku hodował on i udoskonalał linię foksterierów, które na polowaniach biegły obok foxhoundów, wchodziły pod ziemię, wypędzały lisy i inną zwierzynę z ich nor lub kryjówek. Powstały dwie odmiany psów o zasadniczo podobnym wzorcu z wyjątkiem pewnych różnic dotyczących wzrostu i proporcji ogólnych. Wyższy pies, o obrysie zbliżonym do kwadratu jest znany obecnie jako Parson Russell Terrier, zaś mniejszy o nieco wydłużonej sylwetce nazwany został Jack Russell terierem.

WRAŻENIE OGÓLNE:

Mocny, energiczny i zwinny terier o silnej osobowości. Jego gibkie ciało jest średniej długości. Wyraz zapału, właściwa mu gorliwość łączą się z bystrością jego ruchów. Ogon może być przycinany, lub nie. Sierść gładka, szorstka lub drutowata.

WAŻNE PROPORCJE: – ogólnie pies jest dłuższy niż wyższy; – głębokość klatki piersiowej mierzona od kłębu do mostka jest równa długości kończyn przednich, od łokci do ziemi; – obwód klatki piersiowej chwyconej za łokciami ma wynosić ok. 40 – 43 cm. CHARAKTER: Terier o żywym usposobieniu, czujny, ruchliwy, inteligentny, pełen temperamentu. Odważny, nieustraszony, przyjazny przy spokojnej pewności siebie. GŁOWA: Mózgoczaszka powinna być płaska, umiarkowanej szerokości, stopniowo zwężająca się ku oczom, a następnie ku kufie o dobrej objętości. Stop: dobrze zaznaczony, ale nie za wydatny. Trzewioczaszka: Trufla nosowa czarna.

Kufa: mierzona od nosa do stopu powinna być nieco krótsza niż mózgoczaszka (odległość od stopu do guza potylicznego).

Wargi dobrze przylegające o czarnej pigmentacji.

Uzębienie: szczęka i żuchwa bardzo mocne, głębokie, szerokie o dużej sile chwytu.

Zęby mocne.

Zgryz nożycowy.

Oczy małe, kształtu migdała o bystrym, przeszywającym spojrzeniu. NIE MOGĄ BYĆ wyłupiaste, powieki mają ściśle przylegać do gałki ocznej. Ich brzegi są czarno pigmentowane.

Uszy bardzo ruchliwe, jędrne, guzikowate lub opadające.

Policzki o dobrze zaznaczonej muskulaturze. SZYJA: Silna o czystym obrysie. Umożliwia swobodne noszenie głowy.

TUŁÓW: Mieści się w prostokącie. Grzbiet prosty. Odległość od kłębu do nasady ogona jest nieco większa niż wysokość psa w kłębie. Lędźwie powinny być silne, krótkie i mocno umięśnione. Klatka piersiowa raczej głębsza niż szersza, z dobrym prześwitem od podłoża. Mostek znajduje się w połowie wysokości psa mierzonej od kłębu do ziemi. Żebra winny być dobrze uwypuklone od swej nasady, przy kręgosłupie. Na bokach spłaszczają się tak, że chwyciwszy za łokciami psa w obie dłonie możemy go objąć. Obwód powinien wynosić w przybliżeniu 40 – 43 cm. Rękojeść mostka ( przedpiersie ) uwypuklone tak, ze znajduje się wyraźnie przed stawem barkowym.

OGON: W spoczynku może opadać. Gdy pies jest w ruchu winien się unosić. W przypadku gdy został skrócony, jego koniuszek ma znajdować się na poziomie wysokości uszu. KOŃCZYNY: Kończyny przednie: Łopatki dobrze pochylone ku tyłowi, nieprzesadnie umięśnione. Jako całość kończyny od łokci po ziemię proste, niezależnie czy oglądamy je od przodu, czy z boku. Ramiona dostatecznie długie i kątowane tak by łokcie znajdowały się pod tułowiem. Kończyny tylne silne i muskularne, w odpowiedniej proporcji do masy ciała w łopatkach. (Tył pasuje do przodu – nota tłumacza). Stawy kolanowe dobrze kątowane. Śródstopia w swobodnej postawie, oglądane od tyłu są równoległe. Stawy skokowe nisko położone. Łapy okrągłe, o twardych opuszkach, nieduże, nie kierują się na zewnątrz, ani do wewnątrz. Palce średnio wysklepione.

RUCH: Harmonijny, swobodny i sprężysty. OKRYWA WŁOSOWA: Sierść może być gładka, szorstka lub drutowata. Odporna na wpływy atmosferyczne. Nie może być korygowana (skubana) aby nadać psy wygląd gładkowłosego lub o włosie drutowatym. Umaszczenie białe MUSI dominować, ze znaczeniami czarno podpalanymi, czarnymi lub rudymi. Te mogą być od jasnopłowych, po bardziej intensywne, kasztanowe.

WZROST I WAGA: Wzrost: idealny: 25 – 30 cm. Waga: na każde 5 cm wysokości powinien przypadać 1 kg masy ciała. Pies o wzroście 25 cm powinien ważyć ok. 5 kg. Pies o wzroście 30 cm odpowiednio 6 kg.

WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższego standardu są traktowane jako wady i ocenia się je w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa, oraz zdolność wykonywania pracy, do której był przeznaczony. Do poważnych wad zaliczyć należy: – brak typu teriera; – brak harmonii, niedostatek, lub przesada w odniesieniu do któregokolwiek z punktów wzorca; – mało wydajny, bądź wadliwy ruch; – nieprawidłowe uzębienie.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: – agresja lub wyraźna lękliwość – psy o widocznych wadach fizycznych, lub odchyleniach psychicznych powinny być dyskwalifikowane.

UWAGA: Samce muszą mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone w mosznie.